Lina Clorofilla

Archivio culturale di Trapani e della sua provincia
La mattanza    di Lina Clorofilla



Li tunnaroti vannu a la tunnara
a quattru migghia calanu la rizza
preanu a Diu chi nun va tuttu all’aria
e chi ci manna na bedda ricchizza.

Li tunni vennu di luntana strata
cudd’occhiu grossu perdinu dirizioni
vannu versu la rizza priparata
trasennu tutti nfila a precisioni.

Appena chi si virinu dda nchiusi
firrianu e nun trovanu li porti
cumincianu già a essiri furiusi,
su’ dintra di la cammara da morti.

Arrivanu li varchi cu la ciurma
ancora c’è lu lustru di la luna
speranu che la rizza nun si spunna
s’affidanu alla dea di la fortuna.


E zitti zitti aspettanu c’allalba
su’ tutti priparati pi lu via,
qualcunu s’accarizza la so varva
e varda u celu: Aiutani Maria!

Lu ràisi si leva lu cappucciu,
li varchi ntunnu a iddu priparati
spiramu li jnchinu a cucucciu.
Ddi tunni parinu cani arraggiati.

Lu mari metti a fari cavadduna
li varchi naculianu a balanza
la ciurma armata è cu li furcuna,
si dà lu via: cumincia la mattanza.

Li primi pigghianu a li picciriddi,
cu li grossi fannu granni lotta,
si vardanu, s’arrassano dinn’iddi
pi scansarisi di qualchi botta.

Lu mari tuttu trubbulu e nsangatu,
li tunni mezzi morti sunnu junti
c’è scuma bianca di lu zammatiatu
e ncantannu portanu li cunti.

Tornanu cuntenti alla baracca,
ddi tunni ancora sbattinu li curi,
aìsanu la bannera tra la varca:
Curaggiu, semu lesti, mpari Turi!

A Diu eru tutti li prjeri,
li tunni su mpinnuti ca catina
a lu restu poi ci pensa u baraccheri
pi fari la scapeci e la tunnina.
E' necessario scaricare l'ultima versione di windows media player


E-mail e-mail - redazione@trapaninostra.it