Avemu ccà un granni monumentu
chi fa lustru mmezzu la salina,
sutta la luna ntra lu firmamentu
di Trapani è na bedda cartulina.
Iddu è lu re, ddu so granni regnu
nasciu propriu ddocu dunn´e misu,
chiddi chi a viriri lu vennu
dicinu: Cc è lu veru paradisu.
Appressu a iddu ci sunnu li sò frati,
parinu angiuli chi sbattinu l’ali
tirannu d’ammari l’acqui salati
e poi passannuli ntra li canali.
Dintra li vasi l’acqua tutta spicchia
lu suli poi la coci e l’accuttura,
a mmanu a mmanu lu suli bianculìa;
ora viriti soccu fa la natura.
Cu li pali lu sali vannu scennu
li salinara cu li carteddi ncoddu,
parinu aceddi comu vannu e vennu
assai stanchi e surati ammoddu.
Tra li caseddi lu vannu a scarricari
cantanu pi passari prestu l’ura,
cu ciaramiri lu vannu accuppunari,
Diu faciti anticchia di friscura.
Macinatu veni un gran purtentu
fattu finu finu a ddu passati,
inchinu sacchiteddi a centu a centu
cu li fazzuletti ntesta attaccati.
Beddu mpaccatu pi mannallu fora
pi la cucina è cosa spiciali,
cu nun lu sapi e certu l’ignora:
è Ntrapani chi si fa lu megghiu sali.
|