Lina Clorofilla

Archivio culturale di Trapani e della sua provincia
"Frinzi di cori" di Lina Colorfilla

precedente

successivo

PINOCCHIU


Comu sapiti sta favula di Pinocchiu
tant ‘anni fa la scrissi Collodi
stampata poi cu un anticu torchiu
di tutti fu apprizzata cu gran lodi.

Mi vinni stu pinseri nta la menti
di tradurla iò nsicilianu,
vi la leggiu a tutti li prisenti
spannennu la me’ vuci assai luntanu.

Mastru Ciliegia un pezzu di lignu rigalau
a ddu mischineddu di Gippettu,
tuttu trimanti a iddu s‘inchinau
e lu ringraziau pi lu rispettu.

Era un lignu grossu p’abbruciari
e ntra lu mezzu un granni spuntuni,
subitu si misi a travagghiari
cu marteddu, accetta e l’asciuni.

Pinsau di fari un burattinu, si lu
squatrau tuttu a ròcchiu,
ci fici lu nasu longu e finu
e pi nomu ci misi Pinocchiu.

Mentri chi lu ja facennu
stu lignu si misi a parlari,
vitti chi tuttu s’ja muvennu
e subitu si firmau a taliari.

Arristau tantu, alluccutu
pi stu fattu chi ci avia successu:
Stu lignu mi capitau lingutu,
ma l’allistiu tuttu lu stessu.

L‘assittau nta nna siggiolina
acciancu lu vecchiu cufularu,
ci cumpariu la fata Turchina
e l‘ascutava comu un bravu scularu.

Gippettu appena rapiu la porta
curriu versu lu burattinu,
vitti chi parlava a lingua sciota
e arristau di stuccu lu mischinu.

Li granni maciari cuminciau a fari,
si vagnava cu l‘acqua di li celi,
nta lu focu sinn’ju a quariari,
s’addummisciu e s’abbruciau li peri.

Cu tantu amuri lu mastru ci li fici
e cu pacenza arrè ci l‘appizzau,
appena chi mperi iddu lu misi
rapiu la porta e pi fora scappau.

Dui carrabbineri prestu l‘attrapparu,
Gippettu li prjau chi vrazza ’ncruci,
ci fici pena e fu libiratu
e si lu purtau ncasa a via di vuci:

Datu chi camini e hai la parola
canciu la giacca cu lu sillabariu,
ti priparu pi gghiri a la scola
e ti ci accumpagnu iu all‘orariu.

All’indomani a la scola nun trasiu
stu gran disubbidienti burattinu,
lu sillabariu sò si lu vinniu
e cu li picciotti ju a lu tiatrinu.

Ma appena Mangiafocu l‘avvistau
l’attrappau cu ddi gran manazzi,
comu era fattu tuttu lu taliau
e l‘appizzau mmezzu li pupazzi.

Si misi a chianciri e a vuciari
ddu varvuni ‘nfuriatu comu un toru,
ntra lu focu lu vulia abbruciari
ma poi ci detti cincu muniti d‘oru.

Quannu arrivau a lu ristoranti
ci attruvau un gattu e nna vulpi,
sti travestiti eranu briganti
chi avianu già fattu tanti furti.

Unu di chissi si ci avvicinau
e ci dissi: Simìnali sti sordi,
chi eranu fausi nun si nn’addunau
e lu mpiccaru all‘arvulu chi cordi.

Si libirau e misi a fari strata
cu la sacca stritta nta li manu
spirava di ncuntrari la so fata
e vitti la sò casa dda luntanu.

Arrivatu nna ddu locu a la marina
truvau di viviri e mangiari,
l‘alluggiau dda brava fatina
e nta li pinni lu fici curcari.

Idda cu tantu amuri lu curava
ci dava ad ogni ura a miricina,
ogni minzogna lu nasu ci allungava
e nsonnu ci cumpareru li bicchina.

Appena poi vitti chi agghiurnau
araciu, araciu si susìu ddu lettu,
rapiu la porta e prestu scappau
currennu fora comu un furettu.

A Lucignulu ncuntrau dda jurnata,
s’jnneru a lu circulu pi sbiari
e pi castiu la sò amata fata
dui granni scecchi li fici addivintari.

E quannu lu patruni di lu circu
li vitti dda mmezzu assittati
li fici travagghiari comu scecchi
pi farici passari a vilitati.

Pinocchiu appena chi satau
si stinnigghiau nterra pi mortu,
la amma pezza pezza si stuccau
e nun avìa di nuddu cunfortu.

Lu pigghiaru e lu eru a ghittari
cu na mazzara attaccata a lu coddu,
s’jnniu a funnu di lu mari
e lu l’assaru dda pi sempri ammoddu.

Affucatizzu lu poviru mischinu
circava aiutu di la so’ cara fata;
lu trasfurmau arrè a burattinu
dicennuci: Avanti nata, nata.

E mentri chi natava cu gran lena
mmezzu lu mari vitti na muntagna,
era na grandissima balena
chi vinia versu a iddu magna, magna.

Lu mari ci detti ’nammuttuni,
si confunniu dicennu: Aiutu matri!
Si l‘agghiuttiu tuttu nnon vuccuni
e dda dintra attruvau a sò patri.

A lu lustru di la canniledda
lu patri cu lu figghiu s‘abbrazzaru,
prjavanu nchiancennu a l‘armicedda,
la balena s’addummisciu e scapparu.

Nisceru dopu quasi setti simani
all’agghiurnari, di capu matinu
e a cavaddu di un piscicani
si sarvaru Gippettu e u burattinu.

Arrivati ’nta la vecchia casa
prestu pripararu pi mangiari,
cuntenti facianu vasa vasa
pi ogni cosa passata scurdari.

Un applausu a Collodi chi la sturiau
e Walt Dysney chi la figurau.
Sta favula di Pinocchiu già finiu.
Fatta nsicilianu vi piaciu?


E-mail e-mail - redazione@trapaninostra.it